Οι μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου, στο πλαίσιο του μαθήματος Δραματική ποίηση, έρχονται σε επαφή με ένα σπουδαίο κείμενο, την «Ελένη» του Ευριπίδη. Στη συγκεκριμένη τραγωδία παρατηρούμε πως δεν είναι πάντα τα φαινόμενα αυτά που πρέπει να καθορίζουν τη δράση μας, μα η εξέταση τους σε βάθος μέχρι να φανεί η αλήθεια.
Αυτό προσπαθήσαμε να εξετάσουμε και στην Τρίτη σκηνή του δεύτερου επεισοδίου και πιο συγκεκριμένα στους στίχους 925-926 με την αντίθεση που υπάρχει, καθώς ο Μενέλαος από τη μια ορκίζεται αγάπη στην Ελένη και από την άλλη, προκειμένου να μείνει για πάντα «δική του» της προτείνει να τη σκοτώσει κι έπειτα να αυτοκτονήσει. Καθώς στην τραγωδία αυτή βρίσκονται αντιμέτωποι ο κόσμος της πραγματικότητας και ο κόσμος της ψευδαίσθησης, ο Ευριπίδης οδηγεί τους θεατές- αναγνώστες να προχωρήσουν σε δικούς τους προβληματισμούς.
Έτσι λοιπόν, εξετάσαμε πιο προσεκτικά τους συγκεκριμένους στίχους και κάναμε κάποιους συνειρμούς για ένα σύγχρονο κοινωνικό πρόβλημα τις γυναικοκτονίες.
Ακολουθούν οι σκέψεις και οι προβληματισμοί τριών μαθητριών της Γ ΄τάξης.