«Άκου… Μίλα … Προστάτευσε»
Το Γυμνάσιο Νεάπολης είναι ευαισθητοποιημένο σε θέματα που απασχολούν ολόκληρη την κοινωνία, της οποίας αποτελεί κύτταρο. Την Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2022, στις 17:30 μ.μ, στο κινηματοθέατρο ΔΡΗΡΟΣ της Νεάπολης, πραγματοποιήθηκε η βιωματική ημερίδα – εκδήλωση με τίτλο «Άκου… Μίλα … Προστάτευσε», των Κοινωνικών Υπηρεσιών Δήμου Αγίου Νικολάου με σκοπό την πρόληψη, την καταπολέμηση της έμφυλης βίας, την ενδοοικογενειακή κακοποίηση, αλλά και την παράλληλη κινητοποίηση γυναικών θυμάτων βίας, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών.
Το Γυμνάσιο Νεάπολης θέλοντας να προετοιμάζει τους μαθητές και τις μαθήτριές του ως ενεργούς πολίτες της κοινωνίας, συμμετείχε στη συγκεκριμένη εκδήλωση, με δυνατά μηνύματα με τις εξής δράσεις:
1) Έκθεση Αφίσας στην είσοδο του κινηματοθέατρου Δρήρος. Τις αφίσες είχουν φιλοτεχνήσει οι μαθήτριες:
Μανουσάκη Νεφέλη, τάξη Α΄, Συλλιγάρδου Δέσποινα τάξη Β΄ και η δημιουργική ομάδα του Ομίλου Λόγου και Πολιτισμού με υπεύθυνες εκπαιδευτικούς τις κ. Γαλανάκη Αικατερίνη και κ. Κορδία Στεφανία.
2) Στο πλαίσιο του Ομίλου Λόγου και Πολιτισμού του σχολείου μας, έπειτα από τη προσέγγιση του θέματος με τους μαθητές και τις μαθήτριές μας, προέκυψαν μια σειρά διηγημάτων και ποιημάτων. Τα έργα των μαθητών και μαθητριών μας παρουσιάστηκαν οπτικοποιημένα, με ψηφιακά κόμικ, φωτοϊστορίες, παρουσιάσεις έργων τέχνης, ταινίες που δημιουργήθηκαν από μέλη του Ομίλου. Καθοδήγηση- επιμέλεια: κ. Γαλανάκη Αικατερίνη, κα Κορδία Στεφανία. Τα έργα αυτά μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ:
«Γιατί»
Είναι το ερώτημα που βασανίζει όλους μας κάθε φορά που πληροφορούμαστε για ένα νέο περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας, κάθε φορά που μαθαίνουμε πως ένα παιδί ή μια γυναίκα υποφέρει και βασανίζεται, επειδή κάποιος τους θεωρούσε κατώτερους, ανίσχυρους, ανάξιους αγάπης. Ο μαθητής μας Ναπολέων-Ιωάννης Κουμεντάκης μετουσίωσε το συγκεκριμένο ερώτημα σε ποίημα με ελεύθερο στίχο. Αποτελεί ουσιαστικά μια κραυγή διαμαρτυρίας για όσα εκτυλίσσονται καθημερινά και στοιχειώνουν τη σκέψη μας. Στο πλαίσιο του Ομίλου Λόγου και Πολιτισμού αναζητήσαμε έργα τέχνης που αποτυπώνουν και οπτικοποιούν το ποίημα του Ναπολέοντα. Λόγος και Τέχνη, λοιπόν, συνομιλούν, το μήνυμα σαφές: κανείς μόνος, καμία μόνη απέναντι στη βία.
«Η τελευταία φορά»
Πολλές φορές, δυστυχώς, η βία που ασκείται μέσα σε μια οικογένεια έχει πολλούς αποδέκτες. Ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις που άνθρωποι παραδέχτηκαν ότι είναι θύματα ή θύτες, αφού θεωρούν αυτές τις συμπεριφορές οικογενειακή υπόθεση, στην οποία χάθηκε ο έλεγχος. Η ηρωίδα του διηγήματος της Άννας Μαρίας Πυτικάκη, μαθήτριας της Γ΄τάξης, είναι ένα παιδί που παρακολουθεί και δέχεται βία, αναρωτιέται αν αξίζει αυτή την συμπεριφορά και τελικά παίρνει την απόφαση να μιλήσει… Η Μαρία- Μιχαέλα Κοντάκη, μαθήτρια της Α΄τάξης εμπνεύστηκε από το διήγημα της συμμαθήτριάς της και δημιούργησε μια ταινία με ένα από τα πιο αγαπημένα παιχνίδια των παιδιών τα playmobil.
«Αγαπημένο μου Ημερολόγιο»
Η Δέσποινα Κριτσωτάκη, μαθήτρια της Γ τάξης, θέλησε με το διήγημά της να μας δώσει την αίσθηση ότι διαβάζουμε το ημαρολόγιο ενός παιδιού που ζει μέσα σε μια οικογένεια στην οποία διαδραματίζονται σκηνές βίας μεταξύ των γονιών του. Η ηρωίδα αποφασίζει να μιλήσει για όσα συμβαίνουν εις βάρος της μητέρας της στην ψυχολόγο του σχολείου της. Η συμμαθήτριά της Δέσποινα Συλλιγάρδου της Β΄τάξης, εμπνεύστηκε από το συγκεκριμένο διήγημα και φιλοτέχνησε μια σειρά ψηφιακών εικόνων, οι οποίες μαζί με εικόνες από το διαδίκτυο, τις οποίες επεξεργαστήκαμε, συνέθεσαν μια ταινία.
«Χρώματα ψυχής»
Η Χριστίνα Δραμητινού έγραψε τον συγκεκριμένο μονόλογο, που παρουσιάζει τις σκέψεις μιας κακοποιημένης γυναίκας. Προβληματισμοί, όνειρα, ελπίδες, διαψεύσεις και η μεγάλη απόφαση να φύγει μακριά από τη νοητή φυλακή της. Ο μονόλογος αυτός μετατράπηκε σε φωτοϊστορία. Με τη βοήθεια της φωτογράφου, κ. Έφης Μυλωνάκη, την οποία ευχαριστούμε πολύ, καταφέραμε να οπτικοποιήσουμε αυτό το δυνατό σε συναίσθημα κείμενο. Πρωταγωνιστές μας η Νεφέλη Μανουσάκη και ο Κωνσταντίνος Καστανός, μαθητές και οι δύο της πρώτης τάξης.
Τα μηνύματα που λάβαμε από τα παιδιά μας ήταν δυνατά. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως οφείλουμε να επενδύουμε στα παιδιά μας, γιατί μόνο έτσι μπορούμε να ελπίζουμε πως στο μέλλον δε θα χρειάζονται τέτοιου περιεχομένου εκδηλώσεις .
3)Τη συνέχεια τη εκδήλωσης ανέλαβε η χορωδία μας. Το Γυμνάσιο Νεάπολης με τους σπουδαίους και σπουδαίες μουσικούς και τις υπέροχες φωνές, που διαθέτει, κατάφερε με την καθοδήγηση της κ. Γιώτας Αλεξοπούλου να ολοκληρώσει ευχάριστα τη συγκεκριμένη εκδήλωση. Το μουσικό μέρος περιελάμβανε μαντινάδες, που υμνούσαν την ομορφιά, την ευγένεια, την ευαισθησία, το σεβασμό, την ανιδιοτέλεια, την αληθινή αγάπη, στοιχεία που έχουμε όλοι μας ανάγκη ως αντίδοτο σε όσα στοιχειώνουν τις ψυχές μας. Στη συνέχεια το τραγούδι «Ο Μάγκας», του Μιχάλη Μπουρμπούλη και του Μάνου Χατζιδάκι, μέσα από το οποίο συνειδητοποιήσαμε πως οι άντρες κλαίνε, συγκινούνται, ονειρεύονται, δακρύζουν, σ’ έναν κόσμο που τους ζητά να είναι πάντα δυνατοί και να κρύβουν καλά ό,τι τρυφερό, ρομαντικό, ευαίσθητο, ανθίζει μέσα τους. Το μουσικό μέρος έκλεισε με το «Να με προσέχεις» του Νίκου Πορτοκάλογλου. Κρατήσαμε έτσι για το τέλος το συμπέρασμα πως οι άντρες είναι άλλοτε ισχυροί, άλλοτε τρυφεροί κι ευάλωτοι. Επίσης, υπάρχουν γυναίκες συμπονετικές, ευαίσθητες αλλά και θαρραλέες και δυνατές. Απέναντι, λοιπόν, στα στερεότυπα που μας έχουν επιβληθεί καλό θα ήταν να σταθούμε στον άνθρωπο. Ας καλλιεργήσουμε τον άνθρωπο που τα εμπεριέχει όλα. Και που έχει πάντα ανάγκη από φροντίδα, στοργή, μια αγκαλιά να κλείσει τις πληγές του, ένα χέρι να τον σηκώσει όταν λυγίζει.
| Δείτε τα έργα | Δείτε το βίντεο |
